Konstytucja z roku 1815
edutapia.pl
Konstytucja z roku 1815, była ustawą zasadniczą Królestwa Polskiego, została podpisana przez cara Aleksandra pierwszego dokładnie 27 listopada 1815 roku, a nadana 24 grudnia tego samego roku. Bardziej formalnie liberalna niż poprzednia konstytucja z roku 1807, a w praktyce znacznie uszczuplała głoszone przez nią prawa. Ustanawiała ona bowiem Królestwo Polskie monarchą, połączoną z Rosją znaną jako unią personalną, co oznaczało, iż cesarz rosyjski, jednocześnie król Polski posiadał w pełni władzę wykonawczą oraz posiadał prawo inicjatywy ustawodawczej. Podczas nieobecności króla w kraju zastępował go namiestnik.
Centralnym organem władzy była wówczas Rada Stanu, która składała się z Rady Administracyjnej, tak zwanego właściwego rządu, który tworzyli namiestnik i ministrowie jako naczelnicy pięciu wydziałów rządowych, oraz składali się z Ogólnego Zgromadzenia, czyli organu zajmującego się przygotowywaniem ustaw. Władza ustawodawcza należała jednak do króla, senatu i izby poselskiej, który tworzył sejm, którego kompetencje nieco rozszerzono w porównaniu do konstytucji z roku 1807 między innymi uchwaleniem budżetu. Konstytucja z roku 1815 głosiła bowiem zasady nietykalności osobistej, wolności słowa, wolności wyznań, języka polskiego, jednak w praktyce większość tych postanowień nie była respektowana.
Najnowsze komentarze